یادش بخیر!
به یاری تکنولوژی های سریعتر و آسان تر و ارزان تر، نوشتن وبلاگ برای خیلی از دوستان دشوار شده، نوشتن خاطرات و روزمرگی هایی که شاید برای خیلی ها خوندنش کسل کننده ست. اما برای نویسنده و یا کسایی که بیشتر با نویسنده در ارتباطن خوندن مطالب گذشته گاهی مثل ورق زدن آلبومهای قدیمی دلچسب و دلنشینه، البته برای من بسی با ارزش ... گاهی فکر می کنم کاش میشد لحظه لحظه زندگی بچه ها، کاراشون، شیرین زبونیها و بزرگ شدنشون رو ثبت کرد، چون واقعاً خیلی از زیباییهای این لحظات ناب کودکی فراموش میشه انگار هرگز اتفاق نیفتاده ... اعتراف می کنم انقدر فرصت پرسه زدن تو گروههای مختلف وایبر و واتساپ و لاین و تلگرام و الی ماشاالله رو ندارم اما با این حال انگار با...